Fietsen of skaten hoog boven de stad, wie wil dat niet? In Wuppertal hebben ze een klein jaartje geleden het traject van een verlaten spoorbaan over een lengte van ruim 20 kilometer als recreatief pad in gebruik genomen. Nu doen ze dat wel vaker in het Ruhrgebied, tot dusver niets bijzonders. Maar Wuppertal is een verhaal apart. De stad is behoorlijk heuvelachtig en dit voormalige spoortraject gaat via ranke viaducten over de stad en door lange tunnels geboord door de steile heuvels waartegen Wuppertal is aangeplakt. Een pretparktraject dus, maar dan in het echte leven.
De stad ligt over een lengte van zo’n 14 kilometer strak ingesnoerd in het dal van de Wupper. Honderden trappen en trapjes verbinden de lager en hoger gelegen stadsdelen. Verplaatsen in de lengterichting doe je via de Schwebebahn die boven de Wupper is aangelegd. De stad was haar tijd ver vooruit toen ze begin 1900 als eerste de technieken van een zweeftrein wist toe te passen. Maar fietsen? Daarvoor was de stedelijke structuur van de stad tot voor kort absoluut niet geschikt. En toen kwam de Nordbahntrasse, gestart vanuit een burgerinitiatief en werd alles anders.
Als je als die baan ziet, wil je als Nederlander direct op de fiets springen. Maar ‘fietsverhuur’ zit in Wuppertal nog niet overal tussen de oren. We hebben heel wat fietsenzaken afgebeld, ‘nee hoor, in Wuppertal fiets men niet’, bromde er zelfs eentje. Maar gelukkig is er UtopiastadtRad, een sociaal maatschappelijk initiatief met een fietsenwerkplaats, gevestigd langs de Nordbahntrasse en geopend op een beperkt aantal uren. Maar als je ze open treft, mag je er ook zo een fiets meenemen. Je betaalt later wel wat het je waard is geweest.
Fietsen, wandelen, hardlopen, skaten, longboarden, nordic walking, het gebeurt er allemaal. Waanzinnige vergezichten wisselen af met koude lange tunnels, sommige wel 800 meter lang. Dankzij UtopiastadtRad hadden wij ook een fiets en vlogen we over het super gladde wegdek. De voormalige stations langs het traject zijn hippe verblijfsplekken geworden. Bij station Mirke drinken we een lokaal geproduceerde limonade, bij station Wichlinghausen sterken we onze spieren in een openlucht turnzaal en eten we een salade met uitzicht over de stad om tenslotte bij station Ottenbruch een verrukkelijke Duitse Riesling te drinken terwijl we naar een muziekbandje luisteren.
Wuppertal heeft er een nieuwe slagader bijgekregen, dat is wel duidelijk. Leefbaarheid staat bij steden hoog op de agenda en Wuppertal scoort daarop flink: dankzij de Schwebebahn (elke paar minuten zweeft er wel eentje voorbij!) is de leefbaarheid van deze in het dal geperste stad al ruim 100 jaar geborgd. Maar door de Nordbahntrasse is er een tweede schone transportas over de volle lengte van de stad bijgekomen en hebben de bewoners er tegelijkertijd een sportieve en recreatieve uitlaatklep bijgekregen. Je zou er zo willen gaan wonen.
RUHRFRAU NL 