Vorige week bezocht ik bij toeval de tentoonstelling ‘Wir Echt Nordstadt’. Ik was met lijn 41 van de U bahn vanuit het centrum van Dortmund zuidoostelijk richting het voorstadje Hörde gereisd omdat ik de Phoenixsee wilde zien. De naam alleen al, een belofte op zich. Tot voor kort was dit een verouderd industrieterrein, luisterend naar de naam Phoenix, nu een nieuw leisure gebied.
Vanuit het station Hörde liep ik in een kleine tien minuten naar de Phoenixsee. De zon ging al bijna onder en het landschap baadde in zacht roze licht. De eerste aanblik: een fiks meer, glooiende heuvels met luxe nieuwbouw en een gigantische horecastrip, talloze skaters, fietsers en hand in hand lopende stelletjes. Dit landschap herinnert bijna in niets meer aan de hoogovens van de staalgiganten Krupp en Thyssen die hier tot voor kort hebben gestaan, op een gigantische kookpot na, die als een soort trofee langs de waterkant is neergezet.
Veel steden hebben de afgelopen 20 jaar het oude havenfront opgeknapt met de bekende mix van kantoorfuncties, horeca en kunst maar niet altijd is het gelukt daar goed de loop in te houden. Hier is zelfs uit het niets een nieuw waterfront gecreëerd en de nadruk lijkt vooral te liggen op horeca en wonen. Ik krijg een gevoel alsof ik in een soort resort aan de middellandse zee ben beland en weet nog niet precies wat ik er eigenlijk van dit gebied moet vinden.
Ik ben vooral blijven hangen bij de tentoonstelling ‘Wir Echt Nordstadt’. Op een kunstmatig schiereilandje staan een 50 tal fikse panelen met aan weerszijden megafoto’s van groepjes mensen. Ze zijn allemaal geportretteerd rondom hun hobby’s, werk, geloof, studie of wat hen ook maar verenigt.
Nordstadt is het gebied ten noorden van het stadscentrum van Dortmund en is het stiefkindje van de stad. Het gebied heeft een slecht imago en wordt te vaak door de rest van Dortmund gemeden. Dat zijn de bewoners daar zat lees ik op het introductiepaneel. Open gezichten, glunderende gezichten. Het lijkt wel alsof ze je een kijkje in hun ziel geven. Hulde aan de fotografen! De warmte straalt er van af en ik voel de uitnodiging. Ik krijg zin Nordstadt te bezoeken.